Solve

Nie mówię, że się nie liczy, tylko akurat jest znacznie mniej ważny niż charakter.

To wiadomo, bo trzeba się też rozumieć i dogadywać, a nie tylko patrzeć w oczy.

Otóż to... W takich chwilach nawet nie zwraca się szczególnej uwagi na wygląd.

Jeśli łączy dwoje ludzi coś tak silnego jak to o czym myślę, to faktycznie wygląd ma nie wielkie znaczenie, a nawet zerowe. Ale to my tak myślimy. Większość mężczyzn rzadko kiedy to rozumie.

A tu się nie zgodzę. Prawdziwy mężczyzna potrafi coś takiego zrozumieć.
Jak na razie, to ja chyba nie mam szczęścia do prawdziwych mężczyzn.

Może potrafi, ale na początku patrzy na wygląd.
Ja nie wiem, czy są jeszcze prawdziwi. Moi koledzy to raczej...koledzy. Nie patrzę na nich jak na mężczyzn.

A ja już w ogóle nie patrzę. No, prawie. Mariusz to taki kolega-wyjątek.

Ten z którym się spotykasz i go lubisz, tak? Mariusz ma na imię? Lubię imiona na M .

Ano, Mariusz. I w sumie też lubię. Są jakieś takie... ciepłe, przynajmniej w moim odczuciu.

Hmm... mi się nic nie kojarzy z tym, ale po prostu je lubię. Ciepłe...hmm...zaczęłam się nad tym zastanawiać.

Zresztą, imiona nie są aż takie ważne...

Ale miło jest, kiedy dobrze nam się kojarzą, bo wtedy lepiej myślimy o osobie je noszącej.

Wiem. Ale gorzej, jeśli ktoś jest cholernie sympatyczny, a jego imię źle nam się kojarzy.

Ooo to już skrajność i rzadko się zdarza. Zawsze można zwracać się do kogoś ksywką albo zdrobnieniem itp

Wiem, i ja mam to już tak wyrobione, że po prostu tak wolę.