Tula

A ja wolę zostać jedynaczką na zawsze. Rodzeństwo? Okropność :/

Wiem, przeżywam to.

Wyrazy współczucia i ubolewania. A , zaraz ty nie lubisz kiedy ktoś ci współczuje. Ale ja nic na to nie poradzę.

Trudno, jakoś to przeżyję. Kiedy jem lizaczka, wszystko jest piękne i wesołe. I love lollipops!

Heh. Ja kocham gumy do życia. Nie mogę bez nich żyć!

Ha ha, jak moja Kyappu-obasan... Ciocia Kaszkiet znaczy.

Heh. Jaki smak lizaków lubisz najbardziej?

Jabłkowe...*.*

Mniam. Pycha!

No ba...

co mnie w Tuli irytowało to to, ze zbyt często przyrównywała sie do Sol, jakby za wszelką cenę chciała byc do niej podobna. "Jestem jak Sol", 'Chyba jednak nie jestem taka jak Sol', 'biedna Sol' (kiedy uswiadomiła sobie, ze ona kocha Tomasa a Sol nie byla dana milośc). Za bardzo koncentrowała sie na tej Sol i na tym, czy jest czy nie jest do niej podobna, zamiast po prostu byc sobą.

O, nie zwróciłam na to uwagi. Możliwe, możliwe...

Tula była słodka za to co robiła z demonami po prostu ją pokochałam. ;D Co do tych porównań z Sol to muszę się zgodzić, ale cóż poradzić autorka widocznie ubóstwiała Sol i niemalże w każdy tom ją gdzieś wpycha. Co prawda mi to nie przeszkadza, bo przepadam za Sol.

Ta jej historia z demonami...hmm...jeśli o to chodzi, to niegrzeczna dziewczynka z Tuli była . A to, że porównywała siebie do Sol, to także mi się nie podobało, bo zdecydowanie bardziej lubiłam Sol niż Tulę.

A ja na odwrót, ha ha.