Ulvhedin

...ta. Właśnie do mnie Syra napisała...
Syrcia
15:30:15
Em... Chciałaś żebym cię informowała jak mi idzie z Norbertem, o ile mnie pamięć nie zwodzi...

Zielak
15:30:24
Yhy.

Syrcia
15:30:51
A więc chodzimy ze sobą.

Zielak
15:30:58
Domyśliłam się.

I tyle chyba wystarczy. Na godzinę nie zwracaj uwagi, przestawioną mam.
Rany... To jest takie głupie i nieistotne...=.='

Gdyby to była rozmowa na żywo to atmosferę przy niej panująca można by pokroić. Jak wolała Norbercika to jej sprawa. Z czasem zrozumie co straciła. Na początku bedzie kolorowo, ładnie pięknie, ale nikt nie wie, co wydarzy się później.

Szczerze, to ja mu współczuję.

Jemu jej ? Aż taka zła ?

Nie, na początku było cudnie. Tyle tylko, że ona własne dobro zawsze stawiała nad dobrem innych i ogółem jest dość trudna we współżyciu...
Cóż, na początku byłam zakochana głównie w jej wadach.

Egoistka. Przy takich ludziach prędzej czy póżniej trzeba przejrzeć na oczy.
Zakochana w wadach? Myślałam, że przy zakochaniu następuje proces idealizacji, czyli uwielbienie zalet i widzenie tylko i wyłącznie ich, a eliminowanie wad .

A ja właśnie traktowałam jej wady jak zalety, ubóstwiałam je. Znaczy, z czasem coraz bardziej zaczynały mnie w jakichś drobnych sprawach irytować...

Czyli moja teoria się sprawdza, bo z czasem zaczęłaś przeglądać na oczy.

Dokładnie. No, i coraz gorzej było... Zrobiłyśmy sobie przerwę, w czasie której poznała Norbercika. Także przerwa skończyła się zerwaniem.

czyli dla niej ta przerwa nie była przerwą .

Cóż, ja też czułam, że dobrze się to nie skończy. Ale nieważne, mogło być gorzej.

Zawsze może być gorzej podobno. Chciałabym, żeby Ci się ułożyło. Obojętnie z kim, ale jednak. Wredna egoistka z tej Syry.

E tam, mnie. Kiedyś się ułoży, mam czas.
Ale wierz mi, tobie życzę tego samego.

(...)

No dokładnie... Taka pustka bardzo, bardzo boli. Ośmielę się nawet sądzić, że bardziej niż boli.