Vinga

Cóż, ja nie... I nie miał nawet śladu zarostu, o.

Tak. W mojej wizji był dziwnie gładki... Jak na te kilka setek lat. Nawet jednej zmarszczki nie miał...

U mnie kilka miał. Na czole.

A u mnie nie. I był stosunkowo niski. I nie wiem czy o tym pisałam ale wedłóg mnie był łysy.

Ło mamusiu, gdzie moja Iwonka... "Wedłóg"...?
W moim wyobrażeniu był wręcz zbyt wysoki.

No to zależy od wyobraźni. A co z jego głosem? Wiesz co, ja mam na prawdę dziwną wyobraźnię. Ja wyobrażałam sobie że kiedy Shama mówił to jego głos był jakiś taki piskliwy ale za razem martwy. To troszkę dziwne połączenie ale nie mogłam się go pozbyć.

W moim wyobrażeniu głos Shamy brzmiał trochę... Kurczę, jak to wyjaśnić? Masz simsy 3? To taki, jak duchy w tym.

Nie, nie mam ale rozumiem o co ci chodzi. Wiesz co, tak się zastanawiam nad jedną rzeczą. Mianowicie, pamiętasz jak Shama postawił warunek Sirze że że pozwoli jej żyć i zwolni Mara ze służby u niego jeśli po śmierci zostanie jego żoną? To mi troszkę nie pasuje zważywszy na to że Shira zamiast siedzieć w ogrodzie czarnych róż Shamy, ona pojawiała się aby pomagać swoim potomkom. Ale z drugiej strony była mowa o tym że to ludzie stworzyli bogów i że jeśli ludzie przestaną w nich wierzyć, znikną. Po wybiciu wszystkich w Tran-gai zostali tylko Maar i Shira. Oni wierzyli w Shamę i tych innych. Tylko oni. To znaczy że kiedy umarli, bogowie przestali istnieć a Shira nigdy nie została żoną Shamy? Nie wiem co o tym myśleć.

Czytaj, to się dowiesz.

Eee... Można wiedzieć w którym tomie? Bo jakoś nie do końca ci wierzę że się dowiem.

Racja, w tej sprawie nie warto mi wierzyć, bo nie pamiętam, tak mi się wydaje tylko.

No, jak to mówi moja babcie: Pożyjemy, zobaczymy.

Ciekawe, ja też tak mówię...

Hmm...To bardzo popularne powiedzenie.

Ano. I mądre.